Gebruik een template

Je bent toch geen leraar uit 2000?
Aframmelen was oké in 2000. Nu niet meer. Herinner je je die leraar die 50 minuten lang zijn cursus aframmelde alsof hij betaald werd per woord?
Je keek op de klok, zuchtte diep, en was vooral blij toen de les voorbij was.
Dat dus.

Van passieve luisteraar naar actieve medespeler

Wil je dat mensen opletten, meedenken, en iets onthouden van je presentatie?
Laat ze dan meespelen. Letterlijk. Laat ze kiezen. Of vissen. Of reageren.
Gebruik retorische vragen om het ritme te breken.
Heb je een feit of cijfer? Maak een multiple choice-slide: Wat denk je: A, B of C?
Vraag simpelweg: “Wil je iets nieuw horen?”

Arnout van den Bossche doet dat voortdurend.
Hij vraagt aan zijn publiek:
“Steek je hand op als je al eens een vergadering gehad hebt waarvan je dacht: had dat nu een mail kunnen zijn?”
De helft van de zaal lacht, de andere helft steekt z’n hand op.
Antwoord van Arnout: “Zie je? Dát is dus waarom we niks gedaan krijgen.”
Iedereen voelt zich aangesproken, niemand blijft passief. Mensen vinden het fijn om mee te doen. Dat maakt hun brein wakker. Alles is goed, zolang het geen eenrichtingsverkeer is.

Waarom het werkt

Onderzoek toont aan: wie actief meedoet, onthoudt meer.
De reden? Ons brein is lui. Het onthoudt pas iets als het moeite heeft moeten doen. Harvard-onderzoek (Roediger & Karpicke, 2006) wees uit dat mensen die vragen moesten beantwoorden over wat ze net gehoord hadden, tot 50% méér onthielden dan wie gewoon alles opnieuw las of passief beluisterde.
En dat effect bleef zelfs een week later nog merkbaar.

Dus: laat je publiek iets invullen, gokken of reageren.
Dat kleine beetje mentale inspanning? Dat is precies wat je boodschap verankert.

Wil je mensen écht raken met je presentatie?
Zorg dat ze zélf iets mogen doen.
Zo wordt jouw verhaal ook een beetje van hen.